Bunia

Kowalik

Bunia była wyjątkowym psem w moim życiu chociaż do mnie nie należała. Trafiła do mojego Wujka i Cioci gdy byłem dzieckiem dzięki mnie. Została zostawiona sama sobie w upalny dzień i gdy ją zobaczyłem to się rozpłakałem. Wtedy została zabrana przez mojego Wujka. Towarzyszyła im przez 14 lat - za każdym razem cieszyła się tak samo gdy ich odwiedzałem, od szczeniaka po starą wierną suczkę. Odeszła ze starości pozostawiając dużą pustkę. Mimo że nie była moim psem czułem z nią bardzo silną więź... dorastaliśmy razem bo często odwiedzałem Wujka i Ciocię. Została pochowana pod lasem w swoim koszyku do spania...

kamilasygocka

Bardzo mi przykro z powodu odejście pieska

menkos23

fajnie

menkos23

hcce mi sie plakac

menkos23

zaraz sie porycze

kasianasia

Musiala byc cudownym wiernym psiakiem, przykro mi Sad